T24 Çeviri
Anna Maria Merlo
Reconquête!’in Avrupa seçimlerindeki baş adayı Marion Maréchal Le Pen (Marine’in yeğeni) çarşamba günü yaptığı açıklamada, Éric Zemmour tarafından kurulan partisinin, 2020’den beri Giorgia Meloni’nin başkanı olduğu Avrupa Parlamentosu’ndaki ECR grubunun bir parçası olacağını doğruladı.
2019’da Marine Le Pen’in Ulusal Rallisi’nden seçilen ve daha sonra Reconquête! ‘e katıldıktan sonra karma gruba geçen AP üyesi Nicolas Bay, çarşamba günü itibariyle ECR’ye katıldı. Bu duyuru, önümüzdeki haziran seçimlerinde milliyetçilere desteğin artacağını ve bu desteğin bir sonraki Avrupa Parlamentosu’nun dörtte birine ya da daha fazlasına ulaşabileceğini öngören anketlere dayanarak, aşırı sağda büyük ölçekli siyasi manevraların başladığını doğruluyor.
En gerçekçi olasılık, engelleyici bir azınlığı temsil edebilecek olmalarıdır. Ancak aşırı sağ daha fazlasını hayal ediyor ve daha yumurtadan çıkmadan tavuklarını saymaya başladı bile. Milliyetçilerin zaferi kesin değil: aşırı sağın son seçimlerde yenilgiye uğradığı Polonya örneği var.
Strazburg’daki milliyetçiler, her biri 60’tan biraz fazla milletvekiline sahip olan Kimlik ve Demokrasi (ID) ve Avrupa Muhafazakârları ve Reformistleri (ECR) olmak üzere iki gruba ayrılmıştır. ID grubunda Lega, Geert Wilders’in Hollandalı partisi (parlamento seçimlerinden birinci çıkmasına rağmen hükümet kuramadı), Avusturyalılar (bir kez daha yükselişte), Danimarkalılar, Belçikalılar ve özellikle Marine Le Pen’in Ulusal Birlik’i ve Almanya’nın AfD’si yer alıyor. ECR grubu Meloni’nin Fratelli d’Italia’sını, Polonyalı PiS’i, İspanyol Vox’u ve İsveç Demokratlarını içermektedir.
ECR, Sosyalistler ve Demokratların (S&D, PD’nin bulunduğu yer) önünde bir numara olarak kalması beklenen EPP ile milliyetçiler arasında bir köprü görevi görmeyi amaçlayarak yeni Avrupa Parlamentosu’nun “ekseni” olmayı hedefliyor. Ancak şu anda manevralar yapılıyor ve önemli bir kafa karışıklığı var. ID içinde Ulusal Ralli ile AfD arasında bir çatışma var: Marine Le Pen, AfD’nin Alman vatandaşlığına geçen vatandaşları sınır dışı etmek için yasa çıkarma isteğiyle ilgili son ifşaatlardan sonra Almanlarla arasına mesafe koydu.
Marine Le Pen’e göre böyle bir müttefike sahip olmak, 2027’de cumhurbaşkanlığı seçimini kazanmak amacıyla Fransa’da hedeflediği “normalleşme” sürecini yok eder. Ancak yeğeni Marion Maréchal’ın bu hamlesi Marine Le Pen’i zor durumda bırakıyor ve ECR’ye yaklaşmasını engelliyor.
ECR, La Fontaine’in masalındaki kurbağa gibi şişmek istiyor, ancak meşhur öküz kadar büyüyemeden patlama riski taşıyor: PiS’ten eski Polonya başbakanı Mateusz Morawiecki, Orbán’ı kollarını açarak karşılamak istediğini söylerken, Marion Maréchal Reconquête’in girişini onayladı! Ancak bu iki yeni üyenin varlığı, grubun en büyük milletvekili grubunun lideri Giorgia Meloni’nin öngördüğü yola ters düşüyor: PPE ile bir anlaşmaya varmak, onu Sosyalistlerle (ve merkezle) olan geleneksel ittifakından koparmak, hatta “Ursula çoğunluğuna” katılma noktasına getirmek.
Mevcut Komisyon Başkanı EPP’li Ursula von der Leyen’in adaylığını 19 Şubat’ta teyit etmesi ve 6-7 Mart’ta Bükreş’te yapılacak Avrupa Halkları Kongresi’nde resmileştirmesi bekleniyor. Ancak Orbán ve Maréchal bir köprü görevi görebilecek dış politika pozisyonlarını paylaşmıyor: NATO konusunda Meloni ile farklılıkları var, her ikisi de Ukrayna’nın desteklenmesine karşı, Maréchal AB’nin yeni genişlemelerine karşı olduğunu söyledi ve Orbán Kiev’e 50 milyar Euro konusunda defalarca işi yokuşa sürdü. Maréchal gerekçesinde “Her zaman ulusal özellikler vardır” dedi.
Anketler Reconquête! ‘i Avrupa seçimlerinde yüzde 6-7’lerde gösterirken, National Rally %28 civarında seyrediyor. İki aşırı sağcı parti arasında ekonomik ve sosyal cephede farklılıklar var: Marine Le Pen sosyal yönelimine güvenirken (National Rally işçi sınıfının oylarında birinci parti oldu ve başkanlık ikinci turunda %42’yi aştı), başkanlık seçimlerinde sadece yüzde 7 oy alan Reconquête! lideri Eric Zemmour ultra-neoliberal ve Avrupa’da “nüfus ikamesi” konusunda takıntılı.
Anna Maria Merlo Kimdir?
Anna Maria Merlo İtalyan İl Manifesto gazetesi için köşe yazarlığı yapmaktadır.
Metnin orijinali 10 Şubat 2024 tarihinde İl Manifesto’nun internet sitesinde yayımlanmıştır.
